SON DƏQİQƏ

Həyatda xoşbəxtlik bir insana üç yoldan gəlirmiş:

1- Kimlər arasında doğulduğun
2- Kimlər tərəfindən yetişdirildiyin
3- Kiminlə evləndiyin 

Həqiqətən də nə qədər doğru bir sözdür...
Həyatımızın gedişatını ən çox istiqamətləndirən amili, yəni ailəmizi və qohumlarımızı özümüz seçə bilmirik.  Tamamən bir şans məsələsidir...
İnsanın taleyi, kimlər arasında doğulduğuna bağlı olaraq o qədər fərqli şəkillər ala bilir ki... 
Ailəsinin tutumuna bağlı olaraq bir uşağın xarakteri formalaşır, həyatda hansi seçimləri edə biləcəyi müəyyənləşdirilir. O uşağın içindəki cövhərlər ortaya  çıxa da  bilər, tamamən məhv olub bastırıla da bilər.

Əslində məncə digər iki xoşbəxtlik yolu da ailəmizə bağlıdır, onların bizi necə bir şəxsiyyət olaraq yetişdirdiyinə və necə bir təhsil  imkanı yaratdıqlarına. İnsan gələcəkdə evlənəcəyi insanı belə şüuraltı anası  ya da atasını və onlar arasındakı münasibətləri təməl alaraq seçir.  Anası və atası xoşbəxt və sevgi dolu olan uşaqlar həyatının geri qalanını da xoşbəxt və hüzurlu olur. Sevgi görməyən bir uşaq isə sevgi verə bilmir. İnsanları sevmək, ya da sevməmək, özünə  güvənib, güvənməmək daha sonradan öyrənilə bilən şeylər deyil. Bunların filizleri ümumilikdə körpəlikdə içimizdə kök atır.

Bütün bunlara baxdığımızda, görürük ki, ailəmiz, eyni zamanda qədərimizdir. Ailəmizin təhsil səviyyəsi, zəka səviyyəsi, ata-anamızın öz ailələrində necə yetişdirildikləri....vs. hamısı bizim xarakterimizi və taleyimizi təsbit edən amillərdir. Beləliklə bir ata və ya ananın öz övladını yetişdirmə şəkli, özündən daha da  sonrakı nəsillərə belə təsir göstərməkdədir.

Heç bir zaman, həyatda bu anda gəldiyim yerə gələ bilməmin ən böyük səbəbinin ailəm xüsusunda çox şanslı olduğumu unutmadım.Təhsilli, elmli, zəkalı, geniş dünyagörüşlü, məni hər mövzuda dəstəkləyən, sevgi dolu bir anam və atam olduğu üçün özümü hər zaman çox şanslı hiss etdim, Allah'a hər zaman şükr etdim. Nailiyyətlərimin əksəriyyətinin kökündə onların dəstəyi və varlığı olduğunu özümə həmişə xatırlatdım. Hər zaman onlara layiqli bir övlad olmağa çalışmışam, çalışıram və çalışacağam.

İnsanların həyatdakı ən böyük  şansları, təəssüf ki, bəzən də şanssızlıqları olur ailələri.
Ailəmiz, taleyimiz və qədərimizdir. 
Əgər bu xüsusda şanslıysaq, dəyərini bilməliyik.

Sevgilərimlə!

SEVİL ORUCOVA .NƏRİMANOV TİBB MƏRKƏZİNİN YANIQ ŞÖBƏSİNİN HƏKİM -PEDİATRI