SON DƏQİQƏ

Yerevanda yaşayan jurnalist, keçmiş BBC əməkdaşı Mark Qriqoryan bu yaxınlarda Xankəndində olub və orada müşahidələrini qələmə alıb.

Stepanakert (Xankəndi - red.) təəccüblü dərəcədə dinc şəhərdir.

Əlbəttə ki, Azərbaycanın bomba və raketləri üzərinə düşmədikcə.

Hərbi əməliyyatlarla əlaqəsi olmayan bir yer kimi bu şəhərlə bağlı təəssürat gündüz daha güclü olur - küçələrdə çox sayda məktəbdəki dərslərdən sonra uşaqların evə getməsi, tıxac yaradan dərəcədə maşınların çox olması bu cür hiss yaradır.

Lakin qaranlıq düşdükdən sonra inamsızlıq və hətta müdafiəsizlik hissi yaranır, xüsusilə şəhərin üzərində ucalan təpələrə baxanda. Anlayırsan ki, bu təpələrdə yerləşən Şuşi (Şuşa - red.) şəhəri Azərbaycan hərbçiləri tərəfindən tutulub.

Lakin Şuşadan gələn təhlükə yaşlı nəsil üçün yenilik deyil. Onlar birinci müharibə zamanı Qarabağın paytaxtının oradan necə bombalandığını xatırlayırlar.

Əlbətdə gərginlik var. Stepanakert sakinləri Ermənistandan gələn xəbərləri diqqətlə izləyirlər, əsirlərin mübadiləsinin uzanmasından narahatdırlar və Sünikdəki (Gorus - red.) Azərbaycan qoşunları barədə məlumatları müzakirə edirlər.

Onları elə izləyirlər ki, sanki yaşadıqları şəhər yaxınlıqda yerləşmir.... Nəyin yaxınlığında? Cəbhənin? Təmas xəttinin? Sülhməramlıların məsuliyyət zonasının?

• Azərbaycan, Ermənistan və Rusiya liderlərinin birgə bəyanatı
• Şuşanın azad edilməsi müharibənin və danışıqların taleyinə necə təsir edəcək?
• "Biz ora gedib, onlarla birlikdə yaşaya bilərikmi? Bu sual bütün Xankəndinin qarşısındadır"